Nowe Delhi jest częścią Delhi, czyli jednostki administracyjnej, która ma status narodowego terytorium stołecznego i chociaż Nowe Delhi pod względem administracyjnym jest osobnym miastem to jednak nie stanowi jakiegoś osobno wydzielonego organizmu miejskiego, lecz w naturalny sposób łączy się z pozostałymi dzielnicami Delhi. Cała aglomeracja liczy sobie 21,1 miliona mieszkańców.
Na miejscu gdzie obecnie zbudowane jest miasto Delhi już 1200 lat przed naszą erą istniało miasto o nazwie Indraprastha i było stolicą państwa Pandanów. I Delhi mówi się, że przez tysiąclecia istnienia człowieka na tym miejscu pobudowane było siedem miast. Współczesnemu miastu początek dał klan Radżputów, który w tym miejscu w roku 736 naszej ery wybudował miasto pod nazwą Lal Kot.
W 1192 roku ostatni władca z tego rodu zginął i miastem zaczęli rządzić muzułmanie. Ich panowanie na tym terenie trwało aż do zdominowania Indii przez Brytyjczyków. W 1206 powstał Sułtanat Delhijski, który trwał aż do 1526 roku, kiedy to nastąpił najazd Mongołów na te terytoria. Timor ze swoimi wojskami spustoszył miasto (zginęło 100 tys. mieszkańców Delhi). Po panowaniu muzułmanów pozostały w Delhi wspaniałe zabytki jak największy meczet w kraju – Dżam Masdżid czy Czerwony Fort.
W grudniu 1803 roku miasto dostało się pod jurysdykcję Brytyjską. Zarządca brytyjski pozwolił poprzednim władcom Wielkim Mogołom zatrzymać zarówno zaszczytne tytuły jak i majątki osobiste.To właśnie Brytyjczycy zaczęli budować w 1911 Nowe Delhi wyburzając część starego miasta, a w 1931 uznano je za stolicę Indii Brytyjskich, a po odzyskaniu niepodległości w 1947 roku za stolicę niepodległego już kraju.
